Eetdag + Prijsuitreiking zomer fotozoektocht

Man, man, wat een gestress. Het was ondertussen al efkes geleden dat we nog zo een grote activiteit georganiseerd hadden. Onze vorige eetdag was gedegradeerd tot cafédag, dus moeten we al terug gaan tot 2 jaar geleden.
A ja, wij maakten zelf onze videé en stoofvlees. Wat en hoeveel moeten we inkopen? En hoe stonden die tafels nu weer? Ge zie, vragen genoeg.
Op de vooravond werd het stoofvlees al bereid. Dan kon het ne nacht trekken en smaakt dat des te beter zegge ze. En nee, donkere Trappist zijn we er niet vergeten in te doen. Terwijl ze in de keuken bezig waren, werd ook de zaal gezet en de prijzentafel van onze fotozoektocht uitgestald. De inkopers hebben goe hun best gedaan. Waardevolle prijzen!
Op zondag verzamelden de oranje troepen omstreeks 8u30. Allé sommige toch al, anderen hadden hunne voormiddag nodig om wat slaap in te halen of terug wat menselijk te worden. Omstreeks 11u30 kwam onze eerste klant binnen. Nog voor ze goed en wel op haar stoel zat, stond de kom soep reeds op de tafel. Een pittig pompoensoepke. Louis stookte zijn fritvet warm en bij deze waren we vertrokken.
Op den achtergrond reden de coureurs hun koers terwijl wij van tafel naar tafel sleften. We moeten toegeven, het was iets minder druk, maar daarom was de sfeer er niet minder om. Dat ziekelijk beestje, de koers, het mooie weer, de vele activiteiten, ... zullen er wel voor iets tussen gezeten hebben.
De koers eindigde op ne sisser voor de Belgen, dus maar snel overschakelen naar onze prijsuitreiking. 144 deelnemers mocht ik gelukkig maken. Zij waren toch zo slim geweest om hun formulier binnen te brengen. Onze plaatselijke gerechtsdeurwaarder had een rangschikking opgesteld en ik kon van start gaan. Doeme, de eerste 3 plaatsen ingenomen door mensen van buiten Wiekevorst (ni dat ik ze het ni gun, maar toch). De waardebon voor de fiets was meteen weg. Ik zou ook ni twijfelen. Twijfels ontstonden er toen mannen in opdracht van hun vrouw op het podium een prijs moesten komen kiezen. Zochten bevestiging in de ogen van hun vrouw, wisten het niet goed en deden uiteindelijk toch hun goesting. Ne kruiwagen, glazen, potgrond, verse groente, elektro, ... het ging allemaal de deur uit. Alleen met ons tomaten bleven we zitten...
De zaal liep leeg en den opkuis kon beginnen. Achteraf gezien, ne goede eetdag, alles vlot verlopen, alleen wat minder volk.