Teerfeest

Op vrijdagmorgen hadden we een 55-tal hongerige leden die de viering meekwamen volgen en zich maar al te graag volstaken met een goed bord spek met eieren. Er werd wat bijgepraat en een kaartje gelegd, zodoende de namiddag ook goed vlotte.

Voor s’ avonds zaten we ook goed. We moesten plek voorzien om 130 leden te kunnen zetten , een goed gevulde zaal. Ni dat er geen volk meer bij kon, maar op zo’n avond moet er natuurlijk een grote dansvloer aanwezig zijn. Vanaf dat de eerste noten uit de boxen galmde, heeft deze vloer volk over zich heen gehad. Er zullen er wel verschillende met zere voeten naar huis zijn gegaan.

Natuurlijk moeten tradities in ere gehouden worden en werd er een Lourdes-reis verloot onder de aanwezigen. Drie trekkingen hadden ze nodig om een winnaar te vinden en uiteindelijk is het de “Flor” die zijn koffers mag pakken.

Tot op het allerlaatste moment werd er nog “gesleuteld” aan ons jaarprogramma. Gelukkig hadden we hierbij externe hulp gekregen van “Sus & Klus”. Twee zeer waardevolle en attente klusjesmannen. “Paul Appermont” is ze nog steeds dankbaar dat ze hem met raad en daad kwamen bijstaan.

Aangezien er een tijd is van komen en gaan, namen we ook officieel afscheid van de “Stan en Frans” als bestuurslid. Maar hun stoel mocht niet koud worden en daarom hebben we er dadelijk 2 nieuwe krachten opgezet. Met name de “Fré en de Vic”.

Ik ben uitgeschreven, maar hoop jullie snel terug te zien op een volgende activiteit van LG Wiekevorst.

Verslag 2:
In Van Dale opgezocht. Teer: donkerbruine of zwarte kleverige stof. Teren: met teer bestrijken. 

Bij het zien van de uitnodiging voor het teerfeest van de landelijke gilde hebben we dus meteen ingeschreven uit nieuwsgierigheid welke boer er met een zwarte kleverige stof zou ingesmeerd worden. Toen twee rare figuren, die sterk geleken op Kurt en Gunther, Stan en Frans naar voren riepen, dachten we dat het zover was. Maar in plaats van hen met pek en veren te bestrijken, kregen ze van Paul een oorkonde en een cadeau voor hun jarenlange inzet bij onze landelijke gilde. Een kleine tegenvaller, maar onze hoop keerde terug toen die twee rare snuiters Vic en Frederik uit de zaal plukten. Het vermoeden aan onze tafel groeide dat deze twee moedige mannen zich uit vrije wil zouden opofferen om zich te laten teren. Maar weer werd onze hoop de kop ingedrukt toen Paul hen aankondigde als nieuwe bestuursleden. Wie zou er dan wel ingesmeerd worden? En wanneer? 

De ingezette bedragen aan onze tafel werden hoger en hoger. 

Een tombola dan maar. De geteerde zou bij lottrekking gekozen worden en zou zeker een man zijn, vrouwen kregen immers geen lotje. De vrouwen aan onze tafel smeten nog wat extra geld in de weddenschap en uit schrik heeft Kris zelfs zijn lotje geweigerd. Maar weer bleken we fout te zitten, het was immers een reis naar Lourdes die werd verloot. Ondertussen was Jan al begonnen muziek voor alle leeftijden en geaardheden te spelen. Van volksdansen die ons deden wegdromen naar onze KLJ- en Chirojaren, over Stan Van Samang wat toch niet zo’n gemakkelijk ritme bleek voor een trage, naar TC Matic en andere hits uit onze jeugd. Maar nergens werd er een pauze ingelast om iemand te teren. 

Om toch maar niets te missen, zijn we gebleven tot het einde. Om drie uur zette Jan de muziek af. Maar in plaats van uit de weinige overblijvers een teerling te kiezen, kondigde hij doodleuk het einde van het teerfeest aan.

Thuis aangekomen kon ik natuurlijk de slaap niet vatten en heb ik Wikipedia maar eens geraadpleegd. Blijkt dat een teerfeest een jaarlijks terugkomend feest is van een vereniging waar alle leden een lekker feestmaal aangeboden krijgen, samen een glas drinken en een danske placeren.

Mijn verwachtingen voor volgend jaar zijn dus wat bijgesteld, maar ik kom zeker terug. Die laatste formule bevalt me immers nog beter dan de eerste.

Nog een wistjedatje om af te sluiten. Nooit was er de laatste jaren meer volk op ons teerfeest.

En de Van Dale ligt in de vuilbak.