Hotel Prison

Jan De Cock trok een jaar lang de wereld rond van gevangenis naar gevangenis, op zoek naar het leven achter tralies, van Zuid-Afrika naar Moskou, van Polen naar Pakistan, van Japan naar het Amerikaanse continent. Daarvoor liet hij zich vrijwillig opsluiten in een poging dichter uit te komen bij het hart van gevangenen. Bij temperaturen schommelend van + 45 tot -25 graden, door steppe en woestijn, per boot of per fiets, zocht hij hen op. Hij ontmoette kruimeldieven, zakkenrollers en vliegtuigkapers en deelde de cel gedurende dagen of weken met muzikanten en acteurs, met huurmoordenaars en moeders die eten stalen voor hun kinderen. Hij vertoefde tussen tbc- en aidspatiënten, en leefde er in het gezelschap van ratten en vlooien, hagedissen en sprinkhanen. Hij schreef hierover een boek ‘Hotel Prison, wereldreis van een tralietrotter’. In april 2005 maakte Jan een gevangenisreis naar Congo en liet zich gedurende een maand opsluiten in de ‘Prison Centrale de Butembo’, een gevangenis met weinig of geen nutsvoorzieningen. Bij zijn terugkeer uit Congo en in samenwerking met de Commission Justice & Paix zette Jan zijn schouders onder een nieuw project: de bouw van een nieuwe, meer menswaardige gevangenis met stromend water, een trainingsprogramma voor penitentiaire beambten, enz. in Beni-Congo (Noord-Kivu). De opbrengst van het tweede boek van Jan: ‘De Kelders van Congo’ (Lannoo, Tielt) over zijn vrijwillige opsluiting aldaar, ging integraal naar dit project. Op 1 april 2007 werd, in aanwezigheid van Jan en z’n vader, de eerste steen gelegd van deze nieuwe gevangenis en in september 2007 trok Jan met een ploeg vrijwilligers naar Congo om er een bouwkamp te realiseren. 15 Vlamingen bouwden mee aan de gevangenis van Beni. Jans vrijwillig verblijf in verschillende gevangenissen ter wereld maakt dat hij overspoeld wordt door aanvragen voor financiële steun. Zo kon al bijgedragen worden tot de aankoop van matrassen in een gevangenis in Haïti, het opstarten van een gevangenisboerderij in Madagaskar, ventilatoren voor een gevangenis in Mexico, een malariaprogramma voor de gedetineerden in Benin, enz. Sinds zijn terugkeer werkt hij deeltijds in palliatieve zorg en anderzijds als vrijwilliger in de gevangenis van Antwerpen. Met zijn reizen, het boek, en zijn werk in Antwerpen wil Jan een uitnodiging lanceren om genuanceerder over gevangenen te spreken, te denken. En, wie weet, om ook ons steentje bij te kunnen dragen aan een betere wereld door gedetineerden een tweede kans te geven. Voor wereldreiziger Jan De Cock is de gevangenis een bron van inspiratie en innerlijke rijkdom: “Als je het hart van mensen kunt aanspreken, gebeuren er wonderen, ook achter tralies”, vertelt de Antwerpse tralie-trotter.