Lichtmiswandeling

40 dagen na Kerstmis vieren we Maria lichtmis. En dat doen we met... pannenkoeken!

Maar vanwaar komt dat nu toch? Awél dat zit zo:

40 dagen nadat Maria van Jezus beviel, offerde ze, zoals Mozes het voorschreef, een lam of twee duiven om zich te zuiveren. Later werden ter ere van Maria op die dag processies gehouden met brandende kaarsen. Vandaar de naam ‘lichtmis’.

Ook de zon stelt licht voor. Ze neemt het over van het duistere. En wat voor lekkers lijkt er nu beter op de zon dan een lichtjes bruingebakken pannenkoek?

Vanaf 2 februari merk je reeds (goed) dat de dagen terug aan het lengen zijn (tot reeds 1,5h).

Tot zover deze lezing van Apostel Gust.

Maar voordat die pannenkoeken gegeten kunnen worden, moet men presteren.

Zaterdag 3/2, gans de dag (zeikende) regen. Vele kruipen aan de stoof en komen er niet meer van weg. Anderen beginnen zich tegen 20h00 klaar te maken en ’t is alsof dat we het wisten maar het stopte met regenen.

Een groep van 40 moedige wandelaars vertrekken voor een tocht van om en bij 8 kilometer. Links en rechts horen we zeggen dat het zalig is om efkes buiten te komen, na een hele dag binnen te zitten. De weergoden (Maria) zijn ons gunstig gestemd. Rustige straten, de duisternis verdreven met kaarskes en aangenaam wandelgezelschap.

Halverwege de toer passeren we onze startpost om eventuele hongerige en uitgeputte stappers de kans te geven om af te haken. Veel leverde dat niet op, enkel de bevreesden die dachten dat er anders geen pannenkoeken genoeg waren, hielden halt.

Wij verder met de rest. Posities werden opnieuw ingenomen en gezellige babbeltjes ontstonden. Voor we het wisten stonden we terug aan de zaal. Lekker warm binnen, dampende koffiepotten op tafel en hopen pannenkoeken.

Afwezigen hadden ongelijk. Het enigste voordeel bevond zich in de keuken. Namelijk dat den afwas snel klaar was.

Tot de volgende!